too much humiliation for one day...

UNA:
play sa PEHM. lola ang role ko. e parang dysfunctional family...so pinangatawanan ko na... pinagtripan namin ang costume ko. lumang palda, tapos imbes na palda, sinuot ko nang parang tube...pero pinatong ko naman sa uniform ko so nothing was revealed...hehe ;b though kahiya-hiya parin eh... oh, well... for the spirit of fun...

PANGALAWA:
Iliad: Farewell Between Hector and Andromache
compared sa huling play namin sa english, mas matino yung kanina...simple pero pinaghandaan namin, at napagplanuhan at napagpraktisan kahit paano... may costume at props, kahit improvised yung armor, helmet at wig...

ako ang Hector, tapos yung classmate kong lalaki ang Andromache. costume ko: fatigue ng CAT at black t-shirt, armor na gawa sa karton ng matador brandy, at "helmet" na gawa sa illustration board na nilagyan ng feather ng manok sa taas (take note pa-square ang helmet...robot?!)...

eto ang nakakainit ng ulo...
"o sige...panindigan...kaya yan!!!" pano buong akala ko kami-kami lang magkakaklase ang manonood... tanggap na nila ang pagiging loka-loka ko... kaso, manonood din pala yung kabilang section!!! pati yung filipino teacher namin, makikinood... 'takteng buhay, oo... e di sige.... go na lang... ang nakakaasar dito, madadala na sana ng mismong scenes at ng music yung kapangitan ng costume namin... ang kaso? hindi marinig!!! alam mo kung bakit?!? ang ingay ng OLGC!!! kaya tuloy ang hiyang-hiya kaming lahat, ang labas kasi nagkalat kami... pro hindi naman talaga ganun dapat eh...

tapos nung tapos na yung time na nung filipino nila, lumayas na sila... ibang group na noon ang nagpeprform... anong pinagbago? KATAHIMIKAN. ang tahimik ng OLC eh.... rinig yung lines ng kabilang group... naiintindihan lahat... mas naaapreciate din ng teacher...

kaasar...makikinood na lang eh, sinira pa yung play namin... ngayon KAMI pa yung hiyang-hiya sa kanila dahil ang "pangit" ng play namin. TOKWA.